Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.
Zagrożenia dzieli się na trzy grupy:
    biotyczne (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, ssaki roślinożerne);
    abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury);
    antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).
Zagrożenia biotyczne
   Lasy Nadleśnictwa Dobrzany są bardzo urozmaicone pod względem występujących typów siedliskowych, gatunków, form zmieszania oraz wieku. Te cechy w połączeniu z prawidłowo prowadzoną gospodarką leśną powodują, że są one w niewielkim stopniu narażone na uszkodzenia ze strony szkodliwych owadów. Przyczyniają się do tego również znakomite warunki bytowania licznie reprezentowanej awifauny, która jest naszym sprzymierzeńcem w ograniczaniu tego typu zagrożeń.
    Dużo większego wysiłku od miejscowych leśników wymaga ochrona upraw i młodników przed szkodami od zwierzyny. Jedną z najefektywniejszych metod jest grodzenie upraw, które stosuje się do ochrony gatunków najchętniej zgryzanych przez zwierzynę.
   Mimo znacznego udziału drzewostanów rosnących na gruntach porolnych zagrożenie od patogenów grzybowych jest niewielkie.
  W ochronie lasu przed owadami na terenie Nadleśnictwa Dobrzany istotne znaczenie ma ochrona upraw drzew iglastych przed ryjkowcami, a szczególnie szeliniakiem sosnowcem. W celu jego zwalczania stosujemy  metody mechaniczne, tj. wykopanie na takiej uprawie dołków chwytnych, do których dodatkowo wkładane są środki wabiące, a zwabione tam szkodniki są niszczone.
W uprawach i młodnikach iglastych pewne zagrożenie stwarzają smoliki i sosnowiec znaczony. Ograniczenie ich liczebności polega na usuwaniu i niszczeniu zasiedlonych drzewek.
Ważnym zagadnieniem jest również ochrona przed szkodnikami pierwotnymi (liściożernymi), takimi jak brudnica mniszka, strzygonia choinówka, poproch cetyniak i boreczniki. W tym celu prowadzone są różne prace prognostyczne, np. liczenie samic brudnicy mniszki podczas przejścia przez zagrożone drzewostany w czasie kulminacji rójki, jesienne poszukiwania zimujących stadiów szkodników sosny.
Starsze drzewostany iglaste narażone są na szkody od szkodników wtórnych takich jak cetyńce, korniki i przypłaszczek granatek. Ochrona przed tymi szkodnikami polega głównie na: wyznaczaniu, terminowym usuwaniu i wywożeniu z lasu drzew zasiedlonych oraz utylizacji resztek poeksploatacyjnych (gałęzi, kory) powstałych podczas pozyskiwania drzew zasiedlonych.
Bardzo ważnymi sprzymierzeńcami leśnika w walce z nadmiernym rozmnożeniem się szkodliwych owadów są ptaki. Aby poprawić ich warunki bytowania, zimą, gdy panują trudne warunki, wywieszamy karmę dla ptaków.
Duże znaczenie gospodarcze mają szkody powodowane przez zwierzynę (jeleń, sarna), którym zapobiega się przez grodzenie upraw, oraz palikowanie cennych gatunków. Zimą podczas wykonywania pielęgnacji młodników i drzewostanów pozostawia się zwierzynie ścięte drzewa do ogryzania – trzy tygodnie, co znacznie ogranicza spałowanie młodników.
Zagrożenia antropogeniczne
Lasy Nadleśnictwa Dobrzany charakteryzują się II stopniem zagrożenia pożarowego. Największe natężenie występowania pożarów występuje wczesną wiosną, z powodu wypalania traw, oraz latem, ze względu na wysokie temperatury powietrza i niską wilgotność ściółki. Dopiero jesienią zagrożenie pożarowe znacznie się zmniejsza.  Straty powstałe w wyniku pożarów często są niewymierne. W płomieniach giną liczne gatunki fauny i flory łąkowej i leśnej, następuje zubożenie przyrody.

Ochrona przeciwpożarowa
Bardzo ważnym czynnikiem kształtującym zagrożenie pożarowe w poszczególnych porach roku są warunki meteorologiczne, takie jak: opady atmosferyczne, prędkość i kierunek wiatru, natężenie promieniowania słonecznego, temperatury powietrza i wilgotności powietrza. W sezonie palności codziennie określany jest stopień zagrożenia pożarowego, podawany na godz. 9.00  i 13.00. Przy wystąpieniu III (najwyższego) stopnia zagrożenia pożarowego i utrzymującej się przez co najmniej pięć kolejnych dni wilgotności ścioły leśnej mierzonej o godz. 9.00  poniżej 10 proc. nadleśnictwo obligatoryjnie wprowadza zakaz wstępu do lasu.
Przez tereny leśne nadleśnictwa przebiegają ważne szlaki komunikacyjne – drogi krajowe i wojewódzkie oraz linia kolejowa, co przyczynia się do zwiększenia zagrożenia pożarowego. Problemem jest także bliskie sąsiedztwo wsi oraz łąk i pastwisk, z których część jest wiosną wypalana przez miejscową ludność.
Największe zagrożenie pożarowe na terenach leśnych spowodowane jest jednak nieprzestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych przez ludzi przebywających w lesie. Z ustawy o lasach wynika m.in., że w lasach i 100 metrów od nich nie można używać otwartego ognia.
Wszystkie lasy Nadleśnictwa Dobrzany należą do II kategorii zagrożenia pożarowego. Dzięki wysiłkowi pracowników nadleśnictwa, patrolom naziemnym i lotniczym jak również działaniom dydaktycznym i dobrej współpracy z miejscową ludnością odnotowuje się niewielkie ilości pożarów.
     Nadleśnictwo posiada 8 punktów czerpania wody + 1 hydrant zewnętrzny oraz 33 dróg pożarowych (łączna długość ok. 120 km).
     Do monitoringu naziemnego służą:
 - punkt alarmowo obserwacyjny (wieża z kamerą przemysłową - wysokość masztu 40 m):
 - punkt alarmowo dyspozycyjny.
Posiadamy też dobrze zorganizowaną łączność bezprzewodową w celu szybkiego reagowania w przypadku wystąpienia pożaru.